O chrzcie

Praktyka katolicka

Podstawy

Chrzest święty to w katolicyzmie sakrament inicjacji i ponownych narodzin. Przyjęcie chrztu oznacza, że człowiek staje się chrześcijaninem i może przyjmować inne sakramenty. Obrzęd udzielany jest przez polanie głowy wodą i wypowiedzenie słów: Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego (formuła Trójcy Świętej jest uważana za niezbędny warunek chrztu). W przypadku zagrożenia życia wystarczy, aby uczyniła to jakakolwiek osoba, nawet niewierząca, ale zwykle chrzest jest udzielany przez księdza podczas niedzielnej mszy i obejmuje także wyznanie wiary przez obecnych, namaszczenie głowy katechumena krzyżmem świętym, włożenie białej szaty, wręczenie zapalonej świecy ojcu lub ojcu chrzestnemu i inne obrzędy. Tradycyjnie z obrzędem chrztu wiąże się nadanie imienia.

Kościół chrzci dzieci, jeżeli rodzice zobowiązują się wychowywać je w wierze katolickiej (jeżeli będzie to niemożliwe ten obowiązek spada na rodziców chrzestnych). Zwyczajnym szafarzem chrztu jest kapłan lub diakon, nadzwyczajnym szafarzem chrztu jest każdy człowiek mający pragnienie udzielenia chrztu drugiej osobie w imię Trójcy Świętej. Materią tego sakramentu jest woda, a formą słowa: N. ja Ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.Zgłoszenie dziecka do chrztu najlepiej dokonać na ok. 2 tygodnie przed planowanym terminem chrztu w kancelarii parafialnej. Wówczas odbywa się krótka katecheza chrzcielna dla rodziców oraz wypełnienie danych osobowych (data urodzenia dziecka, jego imię lub imiona, imię i nazwisko rodziców, również rodowe matki wraz z datą urodzenia oraz miejscem zamieszkania, imię i nazwisko rodziców chrzestnych z ich datą urodzenia i zamieszkania). Dobrowolna ofiara składana przez rodziców (tzw. "iura stolae") przeznaczona jest na utrzymanie Kościoła, plebanii, na wynagrodzenie pracowników oraz zakup rzeczy potrzebnych do liturgii. Przynajmniej jedno z imion nadawanych swojemu dziecku winno być imieniem jakiegoś świętego lub błogosławionego, aby miało ono swojego patrona i orędownika u Boga.

Rodzice chrzestni, którzy pochodzą z innej parafii niż ta, w której odbędzie się uroczystość chrzcielna, winni poprosić w kancelarii swojej parafii o wypisanie zaświadczenia tego, że są praktykującymi katolikami, a następnie doręczyć ten dokument tuż przed liturgią chrzcielną. Wówczas można także dopełnić brakujących formalności i uzupełnić luki w księdze chrzcielnej. Rodzice dziecka winni zaopatrzyć się w rzeczy potrzebne do chrztu: białą szatę i świecę.

Warunki udzielania chrztu:

  • miejsce zamieszkania
    Sakrament chrztu jest udzielany dzieciom, których rodzice mieszkają na terenie naszej parafii (osoby spoza parafii, które z ważnych powodów chciałyby ochrzcić dziecko w naszym kościele powinny przedstawić zgodę na chrzest wydaną przez swoją parafię).
  • metryka urodzenia
    Przy zgłoszeniu wymagana jest metryka urodzenia dziecka wydana przez USC.
  • zgoda rodziców
    Przynajmniej jedno z rodziców musi wyrazić zgodę na chrzest. zapewnienie o warunkach katolickiego wychowania Rodzice mają obowiązek zapewnić dziecku pełne warunki wychowania katolickiego. W przypadku, gdy rodzice nie są w sakramentalnym związku małżeńskim i nie mają żadnych przeszkód do zawarcia ślubu zalecane jest odłożenie chrztu dziecka do czasu zawarcia sakramentalnego małżeństwa przez rodziców. W związkach, w których istnieją przeszkody do zawarcia katolickiego małżeństwa, rodzice muszą wyrazić pisemne zobowiązanie o katolickim wychowaniu dziecka.
  • rodzice chrzestni
    Dziecko powinno mieć jednego lub parę rodziców chrzestnych, czyli osoby wyznaczone przez rodziców, które będą mogły uczestniczyć w pełni w obrzędach chrztu oraz będą wspierać rodziców w staraniach o to, by ich dziecko doszło do wyznawania wiary i wyrażało ją życiem.
  • wymagania stawiane chrzestnym
    Chrzestny musi spełniać następujące warunki:
    - mieć ukończone 16 lat;
    - być praktykującym katolikiem, który przyjął sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię;
    - prowadzić życie zgodne z wiarą (nie może być to być osoba, która żyje w związku niesakramentalnym);
    - przedstawić zaświadczenie wydane przez parafię miejsca zamieszkania, że może pełnić funkcję chrzestnego (osoby ochrzczone, należące do niekatolickiej wspólnoty chrześcijańskiej mogą pełnić jedynie funkcję świadka chrztu obok chrzestnego katolika).

źródło: Wikipedia